Dzisiaj poznaliśmy św. Zofię, która żyła w Rzymie w II wieku, za panowania bezbożnego cesarza rzymskiego Hadriana, Jej imię oznaczało ” mądrość”. Była chrześcijanką i zgodnie ze swoim imieniem żyła mądrze, ukazując mądrość wychwalaną przez apostoła Jakuba, który mówi: Mądrość zstępująca z góry jest czysta, skłonna do zgody, ustępliwa, posłuszna, pełna miłosierdzia i dobrych owoców. Ta mądra i przyzwoita niewiasta urodziła trzy córki, które nazwała na cześć trzech wielkich cnót : Wiara, Nadzieja i Miłość. Wychowywała je w sposób odpowiedni dla mądrej matki, tak aby, będąc imienniczkami cnót, mogły nabyć te cechy, których imiona nosiły. W miarę dojrzewania dziewczęta poddawały się we wszystkim swojej świętej matce, która była wypełniona boską mądrością. Odniosły wkrótce sukces we wszystkich sprawach dotyczących wychowania i mądrości. Ponieważ niewiasty Zofii były bardzo sprawiedliwe i doskonałe w mądrości, oczy wszystkich były wkrótce wpatrzone właśnie na nie.
