Święty od zgubionych rzeczy ? Święty Antoni Padewski nie pochodził z Padwy – z Włoch, lecz był Portugalczykiem. Urodził się w Lizbonie w 1195 roku w Święto Wniebowzięcia NMP. Otrzymał na chrzcie imię Ferdynand. Rodzice dawali mu od najmłodszych lat bardzo dobry przykład. Mając 15 lat Ferdynand wstąpił do klasztoru w Lizbonie. Po dwóch latach przeniósł się do klasztoru w Coimbrze. Chcąc naśladować ideał życia św. Franciszka z Asyżu oraz poświęcić się pracy misyjnej wstąpił do wspólnoty św. Franciszka w Olivanez – tam zmienił imię na Antoni. W pewnym momencie swojego życia bardzo poważnie zachorował i dlatego musiał wracać do Portugalii. Podczas podróży jednak gwałtowna burza zapędziła statek na Sycylię. Właśnie tam w pobliżu Messyny w klasztorze franciszkańskim Antoni odzyskał zdrowie. W 1221 udał się do Asyżu i tam spotykał św. Franciszka. Kiedy powrócił do Italii został wybrany prowincjałem Emilii i Mediolanu. Święty Antoni posiadał dar uzdrawiania, bilokacji i czytania w ludzkich sumieniach. I dzisiaj zdarzają się cuda – trzeba tylko wierzyć i prosić o wstawiennictwo świętego Antoniego – jeżeli będzie to zgodne z wolą Bożą – to Bóg uczyni znak. Święty Antoni jest patronem żniw, par narzeczeńskich, sierot i dzieci, patronem zagubionych rzeczy, więźniów. Pewnej nocy Dzieciątko Jezus nawiedziło Antoniego i ucałowało go zapewniając o miłości Boga. Z tej przyczyny święty jest przedstawiany z małym Jezusem z Nazaretu na ręku. Na miejscu grobu św. Antoniego w Padwie wznosi się poświęcona jego czci bazylika, jedno z najpopularniejszych sanktuariów w Europie. W Polsce cieszy się szczególnym kultem. Patronuje ok. 150 parafiom na terenie naszego kraju. Święty Antoni ustanowiony został też patronem wielu miast: Jasła, Rybnika, Lipna, Brodnicy, Przeworska, Tomaszowa Mazowieckiego oraz Lublina.
