Poznajemy życiorys św. Klary – 4.04.2022 – Przedszkole Św. Rodziny z Nazaretu

Święta Klara urodziła się we Włoszech. Dorastała w wierzącej, zamożnej rodzinie. Kiedy była nastolatką w Asyżu zaczął swoją działalność św. Franciszek. Klara zafascynowała się jego postawą i słowami. Klara pragnęła dołączyć do wspólnoty Braci Mniejszych. W jej imieniu prośbę do biskupa Asyżu miał skierować św. Franciszek. Kiedy otrzymała zgodę, potajemnie opuściła dom, aby rozpocząć życie zakonne. Miała wtedy 18 lat. Początkowo żeński zakon nazywano zakonem Pań Ubogich. Była pierwszą mieszkanką domu zakonnego, razem z Franciszkiem powołali do życia Zakon Świętej Klary, potocznie nazywany zakonem klarysek. Z czasem zakon coraz bardziej się rozrastał, wstąpiła do niego matka oraz siostra Klary – św. Agnieszka (późniejsza święta kościoła katolickiego). Klara dużo czasu spędzała na modlitwie, wiodła surowe, ascetyczne życie, często pościła, czuwała. Legendy o świętej głoszą, że już za życia dokonywała w swoim zakonie cudów. Kiedy na Asyż najechali Saraceni, Klara prawdopodobnie wygnała ich z miasta przy użyciu monstrancji, której mieli się wystraszyć. Św. Klara zmarła w swoim klasztorze 11 sierpnia 1253 r. Pochowano ją w bazylice jej imienia w Asyżu. Św. Klarę w kościele katolickim wspomina się 11 sierpnia, dodatkowo klaryski oddają jej cześć 23 września. Święta przedstawiana jest w habicie z franciszkańskim sznurem z trzema węzłami. Obok niej często maluje się lilię, lampę lub krucyfiks i monstrancję. Św. Klara jest patronką radia, telewizji, swojego rodzinnego miasta Asyżu oraz Florencji. Poza tym patronuje zakonom klarysek i kapucynek. Modlą się do niej również kobiety haftujące, praczki, malarze i chorzy, którzy cierpią na choroby oczu.